اندکی پای حرف دل هیأت…
با توجه به شرایط ویژه امسال بر آن شدیم تا با پای دل سفری معنوی داشته باشیم و همسفر دوستان عراقی خود باشیم؛ از شور و حال غیرقابل وصف طلاب خواهر در این دهه های آخر ماه صفر هر چه بگوئیم اطاله کلام خواهد و لیکن در خلال برنامه ها به علت عشق بالای دوستداران ارباب بی کفن با رعایت کامل و صد در صدی پروتکل های بهداشتی و با کسب اجازه از بزرگان شهر، نیروی انتظامی، شهرداری و … از مرکز بهداشت شهرستان خواستار همراهی برای راهپیمایی نمادین از میدان شهدا تا مزار شهدای گمنام شدیم که از همان ابتدا بدون توجه به تدابیر بهداشتی جواب رد شنیدیم… این گذشت و کار سرور و سالار شهیدان بر زمین نماند و طلاب خواهر کما فی السابق در سنگری دیگر عرض ارادت نمودند و لیکن دیدن مواردی از جمله ورود تور گردشگری به شهرستان و تردد در روستاهای اطراف و همچنین رفع تکلیف رئیس شبکه بهداشت مبنی بر مقصر دانستن میراث فرهنگی علیرغم باورهای عامه مردم؛ همچنین مراسم تشییع خواننده ای پرحاشیه و مسیرهای مناطق گردشگری و ییلاقی و همچنین آمار کثیر همشهریان برای زیارت و سیاحت داخل کشور … همه و همه فقط جای این علامت ؟؟؟؟را بالای سر همگی پررنگ تر کرد که چگونه است و چه دستانی پشت پرده است که ما حتی از ورود ده نفری به بقعه امامزاده عبدالله(ع) محروم میشویم ولیکن افراد غریبه و غیربومی به راحتی به سیر و سیاحت می پردازند….چگونه است که کرونا فقط مال هیئتی ها و مذهبی هاست و فقط باید مساجد و زیارتگاه ها تعطیل شود ولی ولی ولی ولی …. لطفا مردم را نسبت به دین و دیانت و هیأت های مذهبی بدبین نکنید ما بقی حرف و حدیث ها جای خود!!!
انتهای پیام/