به گزارش صبح بافق؛ همزمان با اعتصابات سال ۹۳ نام نویسی از کارگران شرکت سنگ آهن مرکزی برای دریافت سهام ترجیحی آغاز شد. در این میان عده ای تحت تاثیر فضای پوپولیستی و احساسی به وجود آمده خود را از این سهام محروم کردند تا جایی که کارگران را از خصوصی سازی می ترساندند و هیچ کس برایشان نمی گفت قرار است چه اتفاقی بیفتد و فرم های درخواست را عده ای پاره می کردند.
هنوز چند سالی از صورتجلسات سال ۹۳ نگذشته بود که پرداخت سود سهام ترجیحی آغاز شد و کارگران انگشت به دهان مانده که چه کلاهی سرشان رفته است.
از اینجا به بعد سهام ترجیحی یک ابزار قدرتمند برای سیاسیون شد و این سهام ناگهان برای همه شیرین شد.
ولی هیچکس فکر نکرد چرا این سهام آنروز تلخ بود و امروز شیرین.فقط اینکه مطالبه جدیدی ایجاد شد و هرگز فضای احساسی و پوپولیستی اجازه نداد کارگران بفهمند چه شده است و سهامی را که یک روز به راحتی به کارگر می دادند حالا باید اعتصاب کنند تا در قالب صورتجلسه بخواهند بگیرند.
حال باید دید آیا مطالبات کارگران دستخوش بازی سیاستمدارانی شده که هر روز کارگران را به بهانه ای پله ارتقا قدرت سیاسی خود قرار میدهند؟
ده سال آینده باید دوباره چه مواردی را مشاهده کنیم که امروز در فضای آرام میگرفتیم و آنروز باید با اعتصاب در صورتجلسه بگیریم؟
انتهای پیام/