به گزارش صبح بافق؛ شهید «رجب صادقیان بافقی» ۷ دی ۱۳۴۲ در شهرستان بافق به دنیا آمد و تا چهارم ابتدایی تحصیل کرد. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان پاسدار و فرمانده گروهان راهی جبهههای حق علیه باطل شد. سرانجام ۱۲ مرداد ۱۳۶۲ در پنجوین عراق بر اثر اصابت گلوله به کمر به شهادت رسید.
خبر شهادتم را فهمیدید لباس شادى به تن کنید
در ادامه وصیتنامه این شهید بزرگوار را از نظر میگذرانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لکِنْ لا تَشْعُرُونَ» بقره آیه ۱۵۴
مپندارید کسانیکه در راه خدا کشته مىشوند مردهاند بلکه زنده اند ما درک نمىکنیم.
با سلام و درود به پیشگاه خالق بشریت و آفریننده تمامى موجودات روى هستى و با درود به پیامبران الهى از آدم تا خاتم حضرت محمد (ص) که همگى براى راهنمایى و هدایت ما از طرف خدا برگزیده شدند و احترام آنها از احترام پدر و مادر براى ما واجبتر است، چون آنها معلم و مربى روح و بعد اصلى و ملکوتى ما هستند ولى پدر و مادر مربى و پرورش دهنده جسم ما هستند، و سلام به امامان بر حق از امیرالمومنین (ع) تا حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالى فرجه) که آنها نیز چراغ هدایت و ارشاد براى بشر در روى زمین آفریده شدند.
سلام و درود به رهبرکبیر انقلاب اسلامى خمینى بت شکن نجات دهنده تمامى محرومان و مستضعفین از زیر سلطه ابر قدرتها و طاغوتها و با سلام و درود به شهداى حق از صدر اسلام تا کربلا و از کربلا تا کربلاى ایران که همگى با خون خود درخت اسلام را آبیارى کردند و راه سیدالشهدا حضرت حسینبنعلى (ع) را ادامه دادند و در عاقبت به لقاء پروردگارشان رسیدند و با درود به رزمندگان در جبهه هاى حق علیه باطل که زینب گونه عمل کردند و راه شهدا را ادامه دادند و به فریاد هل من ناصر ینصرنى حسین زمان امام امت لبیک گفتند، چند وصیت را به شما پدر و مادر گرامى و امت شهید پرور عرضه مىکنم:
اول اى پدر و مادر عزیزم. به شما وصیت و سفارش مىکنم در مرگ و شهادتم گریه و زارى نکنید؛ و لباس سیاه به تن نکنید. چون این عمل، دل دشمن را شاد مىکند و روحیه شهادت طلبى و جنگجویى را از مردم سلب مىکند و امیدوارم از بزرگوارى خود مرا ببخشید.
خبر شهادتم را فهمیدید لباس شادى به تن کنید
چون شما براى من رنجها و زحمات فراوانى کشیدهاید ولى من نتوانستم به اندازه خیلى کم در حق شما خوبى کنم و وظیفهام را نسبت به شما انجام دهم؛ و رضایت شما را به جاى آورم. ثانیا اى برادر و خواهر عزیزم به شما وصیت مىکنم بعد از شهادت من راه مرا ادامه دهید و نگذارید خون من به وسیله منافقان و ظالمان به هدر رود و پایمال شود.
همین که خبر شهادتم را فهمیدید آنچنان باشید که خبر شب دامادیم را شنیدید و خوشحال شوید و لباس شادى و نو به تن کنید که انشاءالله با این عمل خود مشت محکمى بر دهان منافقان و ابر قدرتها و طاغوتها زده باشید و افتخار کنید که توانستید خود را جزء خانواده شهدا که محبوبترین افراد در روى زمین هستند قرار دهید؛ و به شما اى همسر عزیزم، وصیت مىکنم در مرگ و شهادتم گریه و زارى نکنید و افتخار کنید که همسر ناقابلتان را در راه اسلام فدا کردهاید.
و یک وصیت هم به شما امت شهید پرور دارم آن این که هر چه شما کردید راه شهدا را فراموش نکنید؛ و تا آخرین نفس و تا آخرین نفر در راه خدا جهاد کنید تا پیروز شوید و همیشه به فکر اسلام عزیز باشید؛ و با مال و جان خود در راه اسلام دفاع کنید و دعا براى سلامتى امام عزیز و پیروزى رزمندگان اسلام را در همه مواقع بخصوص در نمازهاى یومیه فراموش نکنید تا انشاالله با الطاف قدسیه خداوند هرچه زودتر رزمندگان اسلام به پیروزى نهایى برسند و تمام محرومین از زیر سلطه ابرقدرتها آزاد شوند و پرچم لا الهالا الله در سراسر جهان به اهتزاز درآید انشاالله.
به شما وصیت مىکنم راضى ندارم کسانى که مخالف روحانیت که مخالف همان اسلام هستند مرا تشییع جنازه کنندو به دنبال جنازه ام راه افتند، با التماس دعا من در اینجا با همه شما خداحافظى مى کنم و از همه شما پدر و مادر گرامى و خواهر و برادر و امت شهید پرور اظهار حلالیت مىطلبم و توفیق خدمت شما را به اسلام و جامعه مسلمین خواستارم.
والسلام على من التبع الهدى
رجب صادقیان بافقى
انتهای پیام/