به گزارش صبح بافق؛ اردیبهشت سال ۱۳۹۰ مصادف با اعتصاب کارکنان شرکت سنگ آهن مرکزی است. اعتصابی که حسب ظاهر نصب مدیر عامل بومی را خواستار بود. به زودی این اتفاق افتاد ولی انگار هنوز سران اعتصاب به اهداف مورد نظرشان نرسیده بودند و احتمالا مدیر بومی مورد نظرشان شانس انتصاب نیافته بود. با این وجود مدیر جدید انگار ایده هایی جدید و خاص بر اساس تفکرات مدیریتی مدنظرش داشت. یک مسئله بزرگ و چالش برانگیز مدیر جدید ۲۰۰۰ نفر نیرویی بودند که تقاضای کار در شرکت داشتند.

یکی از این ایده ها، ایده ایجاد مرکز رشد کسب و کار و تعاونی‌های کارآفرین که در برگیرنده شرکت های کوچک، معمولا تعاونی و نوپاست و نیازمند حمایت و هدایت دولت و یا شرکت های بزرگ دولتی و عمومی هستند. لذا این شرکت های کوچک در این مراکز رشد مستقر، رشد می یابند و با بزرگ شدن از این مراکز خارج می شوند و گاها همین‌ها حامیان شرکت های نوپایی خواهند بود که بعد از ایشان وارد مرکز می شوند. 

متن خبر این بود “مرکر رشد کسب و کار و تعاونی های کارآفرین افتتاح شد”

                                                                           شکل۱: خبر سایت استانداری یزد

و مدیر کل تعاون و رفاه اجتماعی استان یزد بلافاصله مصاحبه کرد و پیشتازی شهرستان بافق در ایجاد این نوع مراکز رشد را اعلام نمود (شکل ۲). ساختمان قدیمی تعاونی مصرف آهنشهر بازسازی شد و با اعتبار نسبتا خوبی به یک مرکز رشد تبدیل و به مرور ۷ شرکت تعاونی از نیروهای متقاضی کار بسته به تخصص های مختلف در شرکت سنگ آهن مرکزی تشکیل و مستقر گردید.

                                                                               شکل۲: خبر خبرگزاری فارس

شرکت های مستقر، نیازهای مشاوره مهندسی، ساختمانی و عمرانی، کشاورزی و فضای سبز، خدماتی عمومی و . . . شرکت سنگ آهن مرکزی را برآورده می کردند و قرار بر این بود تا ۵ سال شرکت سنگ آهن مرکزی به عنوان قیم و حامی آنها عمل نماید و نیازهای آنها را از حیث ماشین آلات و حمایت های اقتصادی و حتی مشاوره های مختلف برآورده سازد.

پیش بینی این بود که حداقل ۷۰ درصد از این شرکت ها بتوانند طی ۵ سال رشد یافته و با حمایت های شرکت سنگ آهن مرکزی روی پای خود بایستند. بطوریکه علاوه بر حل مشکلات تخصصی شرکت، حتی بتوانند بخشی از سهام شرکت سنگ آهن مرکزی را از که قرار بود به بخش خصوصی واگذار شود را به آرامی تصاحب کنند.

اما بلافاصله با تغییر مدیریت شرکت در اسفندماه ۱۳۹۰ و تغییر نگاه مردم محور شرکت به سرمایه محور مرکز رشد کسب و کار شرکت تبدیل شد به تعاونی مصرف، تعاونی ها از مجموعه اخراج و تقریبا منحل و هیچ تعاونی مردمی جدیدی از طرف مجموعه شرکت سنگ آهن مرکزی ایران مورد حمایت قرار نگرفته و متاسفانه تا امروز ادامه یافته است.

و هم اکنون، بعد از تاکیدات مقام معظم رهبری در ابلاغ سیاست های بخش تعاون در سال ۱۳۷۹ و احکام ذیل اصل ۴۴ مبنی بر گسترش مالکیت در سطح عموم مردم به منظور تأمین عدالت اجتماعي، امسال به یمن نگاه ارزشمند مقام معظم رهبری (مدظله العالی) مشارکت مردم در تولید اهمیت یافته است و جدای از مجموعه های بخش های خصوصی و عمومی مردمی اعم از دانش بنیان و صنعتی که می توانند شعار سال را تقویت و عملی نمایند. تعاونی های فراگیر معدنی راهکار مردمی‌سازی فعالیت معدنی کشور است (موضوع در مقاله ای مجزا در همین خبرگزاری ارائه شده است). از مزایای ان نوع تعاونی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- ایجاد امکان مردمی سازی و توسعه عدالت اجتماعی و رضایتمندی مردمی؛

۲- حل مشکلات اجتماعی معادنی که در محدوده روستاها و شهرها قرار گرفته اند؛

۳- ایجاد امکان تامین مواد معدنی شرکت های دولتی، عمومی و یا قطب های معدنکاری حامی شرکت های تعاونی معدنی؛

۴  – افزایش سهم تعاونی ها و نزدیک شدن به برنامه پنج ساله پنجم (۲۵ درصد سهم تعاونی ها در اقتصاد)؛

نتیجه ی این مختصر مطلب برای خوانندگان بزرگوارش این خواهد بود که تا زمانی که نوع تفکر مدیران شرکت های بزرگ و کوچک دولتی و عمومی تغییر نکند و نگاه های لیبرال تدریس شده در دانشگاه های کشور حتی به بچه مسلمانان ما که لیبرال های مسلمان تحویل جامعه می دهند تغییر نکند مبارزه با سرمایه سالاری و توسعه تعاونی های فراگیر مردمی شکل نخواهد گرفت.

و لذا علیکم بالتغییر

علی رضا یاراحمدی بافقی

عضو هیات علمی دانشکده معدن و متالورژی

دانشگاه یزد