به گزارش صبح بافق؛بعد از تست و راه اندازی بزرگترین کارخانه تولید گندله سازی ۵ میلیون تنی در استان و کشور و تولید این ماده ارزشمند به پاس قدردانی از زحمات پرسنل و کارگران این مجموعه و تشکر از پیگیریهای مهندس بهروزشفیع مجری این طرح عظیم گفتگویی اختصاصی با وی انجام دادیم.
پیگیر تعیین تکلیف ۱۵۰ کارگر بکارگیری نشده هستم
بهروز شفیع در ابتدای این گفتگو و در پاسخ به این سوال که آیا صحت دارد ۱۵۰ نفر از نیروهای این مجموعه برای کار هنوز دعوت نشدند نیز بیان داشت: زمانی که میخواهیم کاری را انجام دهیم باید بررسی های لازم انجام شود در جذب نیروهای کارخانه گندله سازی یک سیکلی را در معاونت منابع انسانی طی کردیم از زمان میرزایی که مدیرمنابع انسانی بود شروع تا فنایی، میرطاهری و دوباره خود میرزایی مدیراین واحد شدبه پایان رسید.
شفیع ادامه داد: این موضوع واگذار به یک شرکتی شد که باید آزمون و مصاحبه های علمی و تخصصی را برگزار میکرد و با حضور آقاجانی تصمیم گرفتیم یک چیدمانی را انجام دهیم و این کار انجام شد. یک سری از دوستان هنوز معلوم نشده درکدام قسمت قراراست به کارگیری شوند و یک سری هم هنوز مدارک آنها به نقل از منابع انسانی تکمیل نیست. درست است نزدیک ۱۵۰ نفر هستند ولی اینطور نیست که نخواهند اعلام کنند یا اینکه از سیستم حذف شوند و اصلا این داستان صحت نداردچون انتخاب شده اند و شخصاً پیگیر این موضوع هستم.
متخصص راه اندازی گندله در کشور به خبرخوب بارگیری محصول گندله اشاره وبیان داشت: این گندله فعلا قابل فروش نیست و در تستهای آزمایشی هست، شانسی که داریم چغارت محصول آن اینقدر خوب تبدیل به گندله می شود ولی جای کار دارد. هنوز آزمایشگاههای ما تجهیز نشده و باید کیفیت محصول گندله کنترل شود، فعلا مقصدی ندارند امیدواریم مابقی به زودی زود به فروش برسد چون این محصول مشتری زیادی دارد.
شفیع در پاسخ به این سول که با کدامیک ازمدیران عامل شرکت بیشتر صمیمی بودید و یا بیشتر شما را اذیت کردند گفت: فکر کنم که من بیشتر آنها را اذیت کردم، همه برای من خوب بودند جواد عسکری که برای شروع به کار با بنده تماس گرفت چون من در گندله گهرزمین مشغول به کار بودم و با رایزنی هایی که انجام داد مهمان مردم بافق شدم و بسیار همت و تلاش کرد و بدون هیچ اغماضی و صادقانه می گویم که اگر عسکری نبود الان گندله ای هم نبود و خیلی از خود ریسک های بزرگی را برداشت، بلاشک حضور وی بود که الان گندله در حال تولید شدن هست.
مجری طرح گندله سازی افزود: در مقطعی کوتاهی دکتررحیمی بود و امروز هم فلاح مبارکه در حال خدمت کردن هست و تا این لحظه مشکلات جدی نداشتیم و پول به مجموعه تزریق شده و در زمان دکتر رحیمی و فلاح عضو هیئت مدیره شرکت و الان هم رئیس هیئت مدیره شرکت هستم ارتباط ما خیلی خوب است همیشه اختلاف نظرهایی راجع به چشم اندازها و استراتژی های شرکت هست ولی مشکل خاصی نیست.
۸۰۰ میلیارد تومان به بانکها بدهی داریم
شفیع در خصوص بدهی ها نیز بیان داشت: گندله سازی سه چاهون سود خوبی برای شهرستان دارد و اگر سهامداران شرکت به ما مهلت بدهند تا بدهی های یوزانس را تسویه کنیم مشکلی نخواهیم داشت. بدهی ما بیشتر به بانک هست ۳۳۰ میلیون یوان را یوزانس سه ساله داریم که اولین سررسید آن ۱۰۸۰ روز است چون یوزانس تجهیز به تجهیز است و پارت هایی که وارد مجموعه می شود سررسید آن از ۱۰۸۰ روز بعد شروع می شود که اولین سررسید آن از ۲۰ آذرماه شروع می شود و در دی، بهمن، اسفند و تا آخر سال ۱۴۰۰ ادامه می یابد حدود ۸۰۰ میلیارد تومان بستگی به قیمت ارز باید اقساط را پرداخت کنیم. بدهی هم به پیمانکاران داخل مجموعه داریم.
رئیس هیئت مدیره شرکت سنگ آهن مرکزی ایران- بافق در پاسخ به این سوال که مهندس شفیع تا چه زمانی مهمان مردمان خونگرم بافق هست تصریح کرد: تمام تلاشم این است که این کارخانه به ظرفیت نهایی و کیفیت مناسب برسد و به مدیر کارخانه تحویل دهم و بعد از مردم بافق خداحافظی کنم.
در پایان با کلمات زیر جمله بسازید:
گندله: گندله تخصص من
جوانان بافقی: جوانان بافقی عزیز من هستند
مسئولین شهرستان: برادران عزیز من هستند که بعضی از آنها صبرشان کم است
مهندس شفیع: من مخلص و کوچیک مردم شهرستان بافق هستم و همیشه مدیون محبت های آنها
سردار سلیمانی: از سرداران رشیدی که مظلومانه به شهادت رسید.
مسئله بومی و غیربومی کردن در بافق آزارم می دهد/ایران را کوچ نکنیم
سخن پایانی : مردم شهرستان بافق را دوست دارم و خیلی عزیز هستند اما گاهی اوقات از بعضی همکاران یک رفتارهای عجیبی می بینم که خیلی در قالب تعریف یک تیم و گروه نیستند و باید این را بپذیریم که ما مثل انگشت های یک دست هستیم درست است که برابر نیستند ولی همه باید با هم کار کنیم.
دوم اینکه این مسئله بومی و غیربومی من را خیلی آزار می دهد، آدم خوب وبد همه جا داریم ممکن است در بافق یا در کل کشور باشد. خواهشم از بچه های بافق و شرکت این است که ایران را کوچک نکنیم، ایران ما و چارچوب های مرزی آن مشخص است همگی از همین مرزوبوم هستیم هرکس در این کشور زندگی می کند و پاسپورت و شناسنامه ایرانی دارد بومی هست.، کشورها و شهرهایی همیشه پیشرفت کردند که قابلیت پذیرش دیگران را داشتند.
تا این لحظه هنوز این فکر را نکردم که در اینجا غریب هستم و اینجا را خانه خودم حساب کردم. من مدیون و لطف مردم این شهر هستم وهمه عزیزانی که در پروژه زحمت کشیده اند رامانند اعضای خانواده خودم دانسته و می دانم هر چند که می دانم بعلت وجودمحدودیتها بعضا متحمل سختی بسیار شده اند که همیشه این قضیه سبب کدورت خاطر و دل مشغولی من بوده است