به گزارش صبح بافق؛ دستگاه جنگ روانی و شایعه پراکنی بنی امیه، امام حسین را متهم به اختلاف افکنی و وحدت شکنی کرد و از این طریق بسیاری از مردم را برای مقابله با سیدالشهدا همراه خود نمود(۱) و از آن زمان تا کنون یکی از راه های سرکوب عدالت خواهی و دفاع از منافع مردم متهم کردن به وحدت شکنی بوده است. اما در مورد ندای وحدت طلبی این طیف همیشه سوالاتی مطرح بوده است: ۱٫ اگر فردی در مقابل تضییع حقوق مردم و پایمال شدن منافع شهر فریاد بزند، دودستگی و تفرقه ایجاد کرده؟ ۲٫ آیا در مقابل کسانی که ارزش های اسلامی را زیر پا گذارده و بارها به آن ها تذکر داده شده، نباید ایستاد که خدای ناکرده دودستگی ایجاد نشود؟ ۳٫مگر هدف از وحدت چیزی جز حفظ جامعه اسلامی و منافع مردم است. پس وقتی کسی به این مهم آسیب می زند می توان در مقابلش سکوت کرد؟